سفارش تبلیغ
صبا ویژن

سیاستهای بانکی عامل اصلی ضعف صنعت و تولید است

رییس هیات مدیره اتحادیه شرکت های فنی و مهندسی حفاظت الکترونیکی و شبکه های ایمنی گفت: سیاست های بانکی در چند سال گذشته به عامل اصلی به ضعف کشیده شدن صنعت و تولید در کشور تبدیل و به دنبال آن اشتغال با صدمات جبران ناپذیری مواجه شده است

اگر فرمایشات رهبری در خصوص تولید، صنعت و اشتغال جدی گرفته شود و همه مسئولان و فعالان اقتصادی آن را آویزه گوش خود قرار دهند، مشکلات به حداقل خواهد رسید.
به گفته این مقام صنفی، پارسال و امسال شرایط سختی را در اقتصاد کشور شاهد بودیم اما اگر به عنوان فرصت به آن نگاه کنیم می توان توانمندی های داخلی را ارتقا داد.
وی گفت: در چند سال گذشته با وجود شعارهای متعدد حمایت از تولید، اما در عمل اتفاق خاصی را شاهد نبودیم و هر سال تولیدکنندگان ضعیف تر شده و مشکلاتشان افزایش یافته است.
شنتیایی اظهار داشت: از نظر فعالان اقتصادی، موضوع تولید جدی گرفته نشده، همچنین تولیدکنندگان و صنعتگران به خوبی مسائل و مشکلات شان را مطرح نکرده اند.
وی به برخی مصوبات اخیر مجلس اشاره و تصریح کرد: با وجود مطرح شدن موضوع حمایت از تولید، اما مصوبه ها آنقدر ضعیف بود که نمی‌تواند گرهی از مشکلات تولید بگشاید، در حالی که رفع مشکلات تولید نیازمند یک حرکت انقلابی، اساسی و زیرساختی است.
این فعال اقتصادی اضافه کرد: از دولت تقاضا داریم که در شرایط حساس کنونی به این موضوع توجه ویژه ای داشته باشد زیرا شاید در آینده فرصتی برای تحقق آن فراهم نشود.
شنتیایی یادآور شد: ایران به عنوان کشوری نفتی، سالیان طولانی مصرف گرا بوده و عمده اقتصاد کشور بر مبنای تجارت شکل گرفته است و‌ امروز که به دنبال تغییر مدل اقتصادی هستیم با افکار گذشته نمی‌توان موفق شد.
وی ادامه داد: نمی توان از یک طرف شعار تولید داد اما تولید کننده برای واردات مواد اولیه با بروکراسی اداری و قوانین و مقررات دست و پاگیر مواجه باشد.
این مقام صنفی خاطرنشان کرد: در دو سال اخیر که تحریم‌ها شدت یافته، شاهدیم بروکراسی اداری بیش از گذشته شده و تولیدکنندگان با مشکلات بیشتری مواجه شده اند.
شنتیایی اظهار کرد: وقتی ارزش پول ملی کاهش می یابد به همان نسبت برای انجام فعالیت اقتصادی باید نقدینگی بیشتری در اختیار داشت، اما مراجعه واحدهای تولیدی و صنعتی به بانک‌ها برای تامین نقدینگی و سرمایه در گردش یاس و ناامیدی آنها را به دنبال داشته، زیرا شرایط بانک‌ها سخت تر از گذشته شده و نرخ سود و کارمزد هایشان افزایش یافته است.
وی افزود: امروز کدام تولیدکننده می تواند با سود و کارمزد واقعی 25 درصدی پاسخگوی کیفیت محصول خود بوده و توان رقابت در بازارها را داشته باشد و اینها مسائلی است که دولت باید به طور جدی به آنها فکر کرده و اقدام عملی داشته باشد.
به اعتقاد شنتیایی، امروز مشکلات داخلی بیش از مشکلات خارجی و تحریم ها سد راه تولید و اشتغال کشور شده است.


» نظر

جنگ اقتصادی داخلی

باید جلوی کشانده‌شدن جنگ اقتصادی به داخل را گرفت و در برابر تحریم‎ها که جنگ اقتصادی خارجی است، سد دفاعی محکمی ساخت. کاهش فاصله طبقاتی و برقراری عدالت اقتصادی و اجتماعی و رسیدگی بیشتر به وضعیت دهک‎های پایین درآمدی به‌منظور توانمندسازی هر چه بیشتر آنها، در این راستا قابل تبیین است.

روزنامه شرق در یادداشتی به قلم "غلامرضا نظربلند" تحلیلگر، نوشته است: هفته پیش در حول‌و‌‌حوش زمانی که ترامپ با تبختر اظهار کرد ایران را بدون آنکه مورد حمله نظامی قرار دهد با جنگ اقتصادی به زانو در‌می‎آورد، شهر اصفهان شاهد رویدادی تلخ و جان‎گداز بود که هرچند از جنگ اقتصادی منظور رئیس‎جمهوری آمریکا نشانی نداشت، به‌واقع در امتداد و تکمله آن، یا به‎عبارتی دامن‌زدن به جنگی اقتصادی در داخل بود. ماجرای اصفهان از این قرار بود که هوس لایی‎کشی و سبقت‌گرفتن از خودروهای جلویی، جوانی را بر آن داشت تا پورشه چند‌میلیاردی پدرش را زیر پا بگذارد و آن را با سرعتی سرسام‎آور در شهر به حرکت درآورد. ابتلای پورشه‎ران به جنون سرعت، کنترل خودرو را از دست او خارج می‌کند و حادثه‎ای منجر به تصادف با سه دستگاه اتومبیل عبوری و کشته‌شدن جوانی پراید‌سوار می‎آفریند.

حادثه اصفهان نه نخستینِ این دست حوادث ناگوار است و نه اگر ریشه‎یابی و درمان نشود، آخرین آن خواهد بود. نگارنده پیش از این در یادداشتی با عنوان «مارپیچ فقر» (سرمقاله «شرق»، 97.12.07)، با این عبارت که «فقر می‎رود تا در جامعه ایران جا خوش کند و تقابل زشت‎منظر پورش و پراید را شاخص نمادین اختلاف طبقاتی بسازد»، خطر ایجاد «جامعه مطرود» را که «جرم‎خیز است و از افراد آن، رفتار معکوس سر می‎زند»، یادآور شده است. اینک مصداق عینی آن تقابل زشت‎منظر را شاهد شده، می‎بینیم که جوانی بی‎گناه قربانی همان اختلاف طبقاتی می‎شود که سراغ جامعه ما آمده است. اینکه ایران، عمده مقصد صادراتی کارخانه تولیدکننده اتومبیل‎های لاکچری پورشه شده است، خبر خوبی نیست.

اینکه قیمت یک دستگاه پورشه 22 برابر دیه یک انسان و 70 برابر قیمت یک پراید است و طبعا به همین میزان ارز از کشور می‎برد، باید ما را به فکر فرو برد.در جامعه‎ای با چنین حد از اختلاف طبقاتی، یکی درد دل و دیگری مرگ دل دارد. یکی با بیشینه زوری که می‎زند می‎تواند نهایتا پرایدی قسطی بخرد و با آن هم احیانا مسافرکشی بکند و لقمه نانی به کف آورد و برای زن و بچه‎اش به خانه ببرد و عزیز بابا، پورش لاکچری او را در اختیار بگیرد و برای تلذذ کورس بگذارد و چون خود را سلطان جاده می‎داند، روی ماشین‎های خرد و ریز برود و سرنشینان آنها را به کشتن بدهد و وقتی هم که بازخواست می‌شود، طلبکارانه بگوید که کشتم، دیه‎اش را می‎دهم!

با در‌نظر‌گرفتن وضعیت موجود، اینکه رئیس‎جمهوری آمریکا می‎گوید با جنگ اقتصادی ما را از پا در می‎آورد حتی اگر قابل دسترسی هم نباشد، نمی‎تواند چندان بی‎حساب و کتاب باشد. به نظر می‎رسد آنها ناهنجاری‎های جامعه امروز ما را رصد می‎کنند و آثار مخرب و کلان حوادثی از قبیل فاجعه خیابان کارگر اصفهان را چون مشتی نمونه خروار در محاسبات خود می‎آورند. 

اینها علائم تاب‌ناآوری است که امنیت ملی و کیان کشور را به‌جد تهدید می‎کنند. کشور ما فقط به یک طریق می‎تواند از شرایط حاد و خطیر کنونی به سلامت عبور کند و آن، تاب‎آوری است. تاب‎آوری محیط بر مقاومت و مقاومت هم بسیار فراتر از اقتصاد مقاومتی است. تاب‎آوری هیچ حوزه و رشته‎ای را مغفول نمی‎گذارد و همه زمینه‎های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، نظامی و امنیتی را دربر می‎گیرد. غفلت از هر کدام از این زمینه‎ها و ایجاد گسل در آنها موجب گسست کلیت تاب‎آوری می‎شود.

باید جلوی کشانده‌شدن جنگ اقتصادی به داخل را گرفت و در برابر تحریم‎ها که جنگ اقتصادی خارجی است، سد دفاعی محکمی ساخت. کاهش فاصله طبقاتی و برقراری عدالت اقتصادی و اجتماعی و رسیدگی بیشتر به وضعیت دهک‎های پایین درآمدی به‌منظور توانمندسازی هر چه بیشتر آنها، در این راستا قابل تبیین است.


» نظر